เดินไปในความหนาวเหน็บอันแห้งแล้ง ( Wandering through the desolate bleakness)

หากวันหนึ่ง เส้นทางที่เคยงดงาม เปี่ยมด้วยชีวิตชีวา กลับแห้งแล้งหม่นแสงไม่ต่างจากอันธนการ

หากวันหนึ่งความหวังที่เกาะเกี่ยวอย่างแน่นหนา กลับไม่ต่างจากขนนกอันบางเบา

หากวันหนึ่งสิ่งที่มั่นใจว่าเห็นแจ่มชัดในครรลอง กลับเป็นเพียงมายาที่ลวงหลอก

หากแม้ความตาย อาจเป็นหนทางที่เรียบง่ายยิ่งกว่าการพยายามมีชีวิตอยู่

แล้วเหตุใดเราจึงยังคงมุ่งมั่น ใฝ่หาความหนาวเหน็บอันแห้งแล้งนี้